روستای مهران

تاریخچه

روستای مهران در بخش بالاطالقان قرار دارد. بنیانگذار این روستا پیر جمشید که مقبره آن در روستا وجود دارد نشان از قدمت حدود 900 ساله روستا میدهد و قبرستان گبریان که کنار قبرستان مسلمانان بوده است. در کنار روستا دژ دیزان وجود دارد که یکی از گذرگاه های قلعه الموت حسن صباح بوده است گنج های پیدا شده در اطراف دیزان نشان از قدمت بالای این دژ میدهد.  مردم سه بار در روستای مهران تغییر مکان داده اند. در ابتدا در لوچ کج ساکن بوده اند که بخاطر کم آبی به گته ده باغ بزرگ کوچ میکنند و در آنجا بخاطر وجود مار و حیوانات دیگر و دوباره کم ابی به ابراهیم چشمه بالای مزارع منتقل میشوند و در اخرین به این محله که الان روستا در آن واقع هست کوچ میکنند.

جمعیت

طبق سرشماری سال ۹۵ جمعیت۵۰۳ نفر است.

زبان

اهالی مهران طبری هستند و به گویش طبری طالقانی نزدیک زبان مازندرانی کلاردشتی صحبت می‌کنند.

مشاهیر

درویش عبدالمجید مهرانی خوشنویس، شاعر و عارف شهیر ایرانی است. او متخلص به «مجید» بود و بزرگترین خوشنویس خط شکسته نستعلیق در تاریخ خوشنویسی ایران به‌شمار می‌رود.