دنبلید در فاصله 12 کیلومتری شمال غرب طالقان قرار دارد، 2720 متری شمال شرق روستای اردکان، 1490 متری غرب روستای آرتون، در فاصله 12700 متری غرب روستای حسنجون و در موقعیت جغرافیایی 36 درجه و 12 دقیقه و 37.1 ثانیه عرض جغرافیایی و در 50 درجه و 42 دقیقه و 38.7 ثانیه طول جغرافیایی و در ارتفاع 2114 متر از سطح دریا واقع شدهاست.
زبان مردم دنبلید:
زبان مادری مردم دنبلید، گویش دیلمانی است
علت نامگذاری روستای دنبلید:
از بالا نقشه روستا شبیه به اردک در حال پرواز است که ساختار ده از بالها تا دم ادامه دارد و چون بیلی - در لهجه شمالی به معنای اردک - است، به همین دلیل آن را دمبلی یا دمبیلی نامیده اند، که در تطور و تکامل به تدریج به دنبلی و دنبلید تغییر یافتهاست.
طالقانیان اولیه که از شمال شرق و شمال غرب وارد منطقه شده اند دنبلید را در انتهای شمالی در مرکز طالقان دانسته و آن را دنبلی( یعنی انتها یا دنباله) نام نهادهاند
جمعیت روستای دنبلید:
براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۷۶۶ نفر (۲۳۲خانوار) بودهاست.
مفاخر روستای دنبلید:
ناصر خسروپور اولین لیسانس در روستای دنبلید طالقان و از اولین لیسانسیهها در رشته فلسفه و علوم تربیتی از دانشسرای عالی بود.(سال ١٣٢٢)
احمد فهیمی اولین فارغالتحصیل دانشگاه تهران در روستای دنبلید طالقان و همچنین نخستین فارغالتحصیل دانشکده حقوق تهران بود.(سال ١٣٢٢)
دکتر اسماعیل ذوقی پیشکسوت در علوم دامپزشکی و پزشکی و ملقب به پدر بروسلوز (تب مالت) ایران.
جاذبههای گردشگری روستای دنبلید:
محوطه مرغ استل
محوطه خانه مالان : محوطه مسکونی بوده که از اواخر تاریخی تا پایان دوره مغول یا تیموری (قرون هشتم و نهم) مورد استفاده بوده و پس از آن تخلیه و متروکه گردیده است.
خانههای تاریخی قدمت تاریخی اواسط دوران قاجار حدود ١٨٠ سال پیش.
قبرستان تاریخی قدمت تاریخی سدههای چهارم و پنجم حدود ١١٠٠ سال پیش.
غار کولی گردن تیخ چال (تیغ چال) (زاغه سنگی)
این غار طبیعی است ولی برای استقرار و اسکان نیز در دورههایی از آن استفاده کردهاند. سالها قبل، برخی از اهالی عمق غار را تا حدود ٢٠٠ متری داخل آن طی کردهاند.در حال حاضر به علت ریزش سنگ و خاک از سطوح بالاتر مسدود میباشد.
سه کله دار (درخت گردوی کهن) کل یا کله در اینجا به معنی شاخه و انشعاب درخت است. این درخت گردوی کهن که احتمالا تا چهارصد سال از سن آن میگذرد و هنوز رویش آن ادامه دارد.